นกเลิฟเบิร์ดเป็นนกปากขอขนาดเล็ก ที่มีสีสันสดใส มีความยาวเต็มที่ประมาณ 5-6 นิ้ว โดยมีถิ่นกำเนิดในทวีปอัฟริกาฝั่งตะวันออก และเกาะมาดากัสการ์ซึ่งเป็นแถบที่อบอุ่นถึงค่อนข้างร้อน มีอายุขัยประมาณ 10-15 ปี นกเลิฟเบิร์ดมีพฤติกรรมอยู่รวมกันเป็นฝูง เมื่อถึงวัยเจริญพันธุ์และเลือกคู่ได้แล้วจะอยู่กับคู่ของตัวเองไปตราบจนตาย อันเป็นที่มาของชื่อสามัญ

นกเลิฟเบิร์ดก็เหมือนกับนกในอันดับนี้ส่วนใหญ่ ที่นิยมเลี้ยงกันเป็นสัตว์เลี้ยง ประวัติของการเลี้ยงนกเลิฟเบิร์ด ในสมัยแรกเริ่มคือช่วงปี ค.ศ. 1840 นกเลิฟเบิร์ดถูกเรียกว่า "Little parrot" (นกแก้วเล็ก) ตามประวัติกล่าวว่าชาวแอฟริกันเป็นผู้นำเข้าไปแพร่หลายในทวีปยุโรป และด้วยเอกลักษณ์ของนกสกุลนี้ก็คือ ชอบอยู่เป็นคู่ และจะดูแลกันและกันเป็นอย่างดี จึงได้รับการเรียกขานว่านกเลิฟเบิร์ดในที่สุด

ต่อมา นกเลิฟเบิร์ดก็แพร่ขยายไปในสหรัฐอเมริกาในศตวรรษที่ 60 เมื่อมีการได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก จึงเกิดการเพาะขยายพันธุ์อย่างกว้างขวางจนเกิดการกลายพันธุ์ เป็นสายพันธุ์ใหม่ ๆ ขึ้นมา จนในช่วงศตวรรษที่ 80 การเลี้ยงนกเลิฟเบิร์ดมีจุดมุ่งหมายก็เพื่อให้ได้สีสันใหม่ ๆ ที่สวยงามขึ้น และเป็นการพัฒนาสายพันธุ์ รวมทั้งมีการผสมกับนกสายพันธุ์อื่น ๆ อีกด้วยจนปัจจุบันนกเลิฟเบิร์ด ได้กลายเป็นสัตว์เลี้ยงที่มนุษย์รู้จักและคุ้นเคยเป็นอย่างดี

การฝึกให้เชื่อง

         Peach-faced เลิฟเบิร์ด มีนิสัยชอบอยู่ใกล้คน เป็นสายพันธุ์ที่ฉลาด และปรับตัวให้ใช้ชีวิตอยู่ในกรงได้ง่าย ลูกป้อนเป็นนกที่ฝึกให้เชื่องได้ง่าย และส่วนมากจะเชื่องตั้งแต่ซื้อมา เราต้องฝึกให้เชื่องตั้งแต่อายุยังน้อยและเล่นกับเขาทุก ๆ วัน เมื่อเลิฟเบิร์ดเริ่มอาศัยอยู่ที่ที่อยู่ใหม่ เราสามารถเริ่มฝึกเขา โดยการออกแบบสถานที่ฝึกให้มีพื้นที่เล็ก ๆ และไม่ต้องมีอุปกรณ์ตกแต่งมาก ปิดประตู หน้าต่างให้หมดและหากระดาษปูพื้นกันเปื้อน ควรฝึกเขาเป็นช่วง ๆ ประมาณ 10-15 นาที อาจจะใส่ถุงมือที่ทำมาจากไหมพรม ถุงมือควรจะเป็นสีธรรมชาติหรือน้ำตาลอ่อน

กระบวนการฝึก

          นำเอาเลิฟเบิร์ดออกจากกรงอย่างช้าๆ ถ้าเขาพยายามที่จะบินกลับเข้าไป ให้พยายามนำออกมาอีกและนำกรงไปไว้ในที่ ๆ เขาไม่สามารถเข้าไปได้ ทุกครั้งที่ยกเขาขึ้น พูดคำว่า ขึ้น และพูดคำว่า ลง เมื่อวางเขาลง วางมือของเราหรือคอนไว้ตรงหน้าเขา แล้วค่อย ๆ แหย่ไปที่ขาแล้วพูดว่าขึ้น เขาจะพยายามไต่ขึ้นมาบนมือหรือไม่ก็บิน ถ้าเขาบิน ก็รอจนกระทั่งเขาบินลงมาแล้วลองอีกครั้ง เมื่อเขาสามารถเกาะอยู่บนมือได้แล้ว ให้เขาก้าวไปเกาะมืออีกข้างหนึ่ง โดยใช้คำสั่ง ขึ้น และ ลง ในขณะที่ปฎิบัติ นกที่อายุน้อย โดยเฉพาะลูกป้อนจะสามารถเรียนรู้ได้เร็ว ให้เขากินข้าวฟ้างในมือ และพยายามสัมผัสเขาที่หลังและหน้าอก หลีกเลี่ยงการทำเสียงดังและการเคลื่อนไหวไกล ๆ อย่างรวดเร็ว ถ้าเขาพยายามจิก ให้ใช้นิ้วกดที่มุมขากรรไกของปากและพูดคำว่า ไม่ พร้อมกัน อย่ากดแรงจนเกินไป การฝึกต้องใช้ความอดทน อย่าตีเขาเป็นอันขาด เมื่อเขาเริ่มเชื่องกับคนใดคนหนึ่งในครอบครัวแล้ว ก็ฝึกให้เขาเกาะบนมือของคนอื่น ๆ ต่อไป

การฝึกทักษะให้เลิฟเบิร์ด

      เลิฟเบิร์ดสามารถฝึกทักษะเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ อย่างไรก็ตามก็ไม่ควรคาดหวังมากเกินไป เลิฟเบิร์ดพูดภาษาคนได้น้อย และไม่สามารถเรียนรู้ได้มากเหมือนนกแก้ว เลิฟเบิร์ดจะต้องฝึกให้เชื่องเสียก่อนจึงจะสามารถฝึกทักษะได้ เช่นเดียวกันเลิฟเบิร์ดที่อายุน้อยจะสามารถเรียนรู้ได้ง่าย ในการฝึกต้องใช้ความอดทนและต้องไม่ทำโทษถ้าเขาไม่สามารถทำได้ เราสามารถซื้อของเล่นสำหรับนกมาฝึกก็ได้ ซึ่งเขาก็สามารถที่จะเรียนรู้ได้ เช่น การไ่ต่บรรได การสั่นกระดิ่ง การคาบสิ่งของไปใส่ในกล่อง การให้รางวัลเป็นส่วนหนึ่งเพื่อให้การฝึกบรรลุผล ให้รางวัลทุกครั้งที่เขาปฎิบัติตาม และควรเอาถาดอาหารออกในระหว่างการฝึก